αστούπωτος

-η, -ο

1. εκείνος που δεν στουπώθηκε, που δεν έχει φραχθεί με στουπί («βαρέλι αστούπωτο»)

2. αυτός που δεν έχει στεγνώσει με στυπόχαρτο.